Ruim 22 jaar zet Anwina Versteegh zich als vrijwilliger in voor Le Champion. Op 8 januari werd ze Lid van Verdienste.
‘Ik ben ooit begonnen als EHBOvrijwilliger. Op die manier raakte ik betrokken bij de Dam tot Damloop. Dat evenement fascineerde me. Ik begon alles te volgen wat erover gepubliceerd werd. Op een dag zag ik een advertentie: ze zochten een parcoursleider, een opvolger voor Ruud van der Velde. Ik heb meteen gebeld. Ik maakte kort daarna kennis met de mensen van Le Champion, onder wie Cees Lansbergen. Het was rondom de Dam tot Damloop en door de drukte hadden ze eigenlijk geen tijd om me in te werken. Dat snapte ik helemaal, maar alsnog nam iedereen toch alle tijd voor me. Die vriendelijkheid, dat viel me toen al op. In de 22 jaar die ik vervolgens in het comité van de Dam tot Damloop heb gezeten, is er onderling nooit een onvertogen woord gevallen. Dat tekent de club. Vanaf dag één heb ik me altijd gewaardeerd gevoeld en heb ik me met plezier ingezet.
Nog altijd is het bijzonder om onderdeel te zijn van een evenement waar zoveel duizenden sporters aan deelnemen. Dat je met al die andere vrijwilligers een bijdrage levert, dat geeft een euforisch gevoel. Ook de opluchting als de wedstrijd eenmaal begint, blijft prettig. Ik ben dan vanaf 6 uur ’s morgens in de weer geweest, heb het parcours meerdere keren gecontroleerd. Check, dubbelcheck. En dan is het zover.
Voor mij was het enorme verrassing dat ik op 8 januari Lid van Verdienste werd. We waren met een paar honderd vrijwilligers van Le Champion bij elkaar in Hotel Zuiderduin, toen ik op het podium geroepen werd. Ik had een quiz gewonnen, zogenaamd. Eenmaal op het podium kreeg ik het échte nieuws te horen. Ik ben geen jankerd, maar het bracht zóveel emoties bij me teweeg. Het besef dat mensen je waarderen, dat deed me veel. Ik kreeg een prachtige bos bloemen, een speldje en een oorkonde. Die laatste staat thuis op de kast en gaat daar nooit meer weg.’
