Marlies van Eunen-de Boer is fervent hardloopster en blogster. Onlangs trad de Amsterdamse als vrijwilligster toe tot het social-mediateam van Le Champion.
‘Naast een passie voor hardlopen, heb ik ook een passie voor taal en communicatie. Aan de Hogeschool van Amsterdam heb ik Nederlands gestudeerd en mijn lesbevoegdheid gehaald, later ben ik docent Nederlands geworden. In oktober maakte ik mijn hardloopdebuut in de TCS Amsterdam Marathon. Mijn moeder is gediagnosticeerd met de dodelijke spierziekte ALS; om geld in te zamelen voor wetenschappelijk onderzoek ben ik gaan hardlopen voor de Stichting ALS.
Op dit moment zit ik tussen twee avonturen in. Ik ben op zoek naar een nieuwe baan en heb wat tijd over. Ik maakte een optelsom: ik heb affiniteit met social media, maak een blog en hardlopen is mijn passie. Op Twitter heb ik bijvoorbeeld iets meer dan vijfhonderd volgers, en ik schrijf een blog genoemd ‘Adventures of a Marathon Girl’. Zo kwam ik op het idee om vrijwilligerswerk voor Le Champion te gaan doen. Ik heb eerst gekeken naar wat Le Champion te bieden had, vervolgens heb ik gesolliciteerd.
Tijdens de Dam tot Damloop by night en de Dam tot DamFietsClassic heb ik realtime Twitterfeeds verzorgd via een account van Le Champion, als een soort live social-mediareporter. Met mijn telefoon heb ik foto’s gemaakt, vervolgens heb ik ze geüpload en voorzien van een bondig tekstje. Ik heb geprobeerd om de sfeer en de essentie van de evenementen vast te leggen. Dat is best lastig, want tijdens zo’n evenement gaat alles heel snel. Het is mooi om mensen door al die emoties van de inspanning te zien gaan. Je voelt met hen mee en je probeert die emoties vast te leggen. En dat alles in een paar seconden.
Tijdens de Dam tot Damloop fotografeerde ik de start van de wereldtoppers van dichtbij, maar ook het allerlaatste startschot dat werd gelost door vrijwilligers Ym en Klaas Langedijk. Al die lopers zien vertrekken, bezorgde me echt een adrenalinestoot. Ook de eerste fietsers die ik op de foto kon zetten in de IJ-tunnel, zal ik niet snel vergeten. Het Dam tot Dam Weekend was in een woord episch!’
